De schilderijen van Nico De Guchtenaere, (°1963) die studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent(1981 - 1985), tonen overheen de jaren een aantal formele elementen die systematisch meer en meer op zichzelf zijn komen te staan. Het uitgangspunt is, naast het denken in verf,  steeds een motief uit de natuur, gebed in een schilderkunstig landschap. Achtereenvolgens werden cellen, walnoten, elfenbankjes en vreetpatronen geanalyseerd.
 
Stelselmatig ontleedt de kunstenaar deze vormelementen tot ze verworden tot emotionele tekens, beladen met rasters en organische structuren. De lineaire netwerken tonen de directe beweging van groeiende formaties. Nico De Guchtenaere gebruikt ze als metaforen voor z'n eigen artistieke evolutie.